Collecte de Noëlie - (Betchat)
Dublin Core
Titre
Collecte de Noëlie - (Betchat)
Abstract
Sujet
Toponymie
Sobriquets (villages)
Description
5. TEMAS ABORDATS PENDENT ETH ENTRETEN
0’12 : Toponimia
Aquò, qu’é Eth prat de Darrèr (…) Qu’èra un prat (…) e que n’i aviá un tròç enà laurar, tanben, mès enfin, pas tròp. S-Ca-Bn
Eth Pradet qu’é en tot devarar, aquí, en tot devarar deth Tuc. Que penja de cap ath Lavin. S-Ca-Bn
Eth Campet : qu’é de cap ath Lavin, aquò (…) Qu’é baish, aquí, a costat deras Illas. Qu’èra uá pèça. S-Ca-Bn
Eth Quartet, oui, aquò, qu’é eth camin deth Lavin. S-Ca-Bn
Eth Montiet qu’èra d’Alabèrt e Eras Morèras tanben. Eth Montiet : prat. Eras Morèras : prat. S-Ca-Bn
Eth cap dera pèça deth Montiet, qu’òm le laurava (…) era punta, naut. SL-Bè-Fmr2
Era Pèira, qu’èran prats. S-Ca-Bn
Aquò que deviá èster eth bòsc : Eth Solelhar deth Montiet (…) Qu’é un bòsc, aquò. S-Ca-Bn
Eras Leishivèras qu’é entram eth camin de Montaut e eth camin de Blanca. S-Ca-Bn
Que i a Eras Còstas tanben ; que son de cap ath camin de Montaut. S-Ca-Bn
Eras Gargamèlas tanben qu’é a costat, tot aquò. S-Ca-Bn
Eth Montaudet qu’é en tot pujar deth aute costat. SL-Bè- Fmr2
Aquò, qu’é Eras Aubiguetas de Marot, ací. S-Ca-Bn
Eth prat de Baron qu’é a costat dethçò de nòste, un pòc. Qu’èra de Montaut, aquò. Era hemna qu’èra de Montaut. Après, Pau qu’ac crompèc. S-Ca-Bn
Era Malhòla qu’é deth Bordet, aquò (…) E qu’é pèças, aquò, Era Malhòla. S-Ca-Bn
Entram Eth prat de Baron e nosautis, que i aviá un lac, que’m pensi, aquí. Que i haiám béver eth bestiar. S-Ca-Bn
Eth Gamasset qu’é athçò dera Mòla, aquò. S-Ca-Bn
Eth Eishart [ishart], e de qui é aquò ? De Pau, que’m pensi. S-Ca-Bn
[Eths Tucòus] Que n’i aviá, ceps ! (…) Eths Tucòus qu’é abans d’arribar a Gotamala, sabes. S-Ca-Bn
Eth Bosquet qu’é deth costat deras Còstas. S-Ca-Bn
Que i aviá Eths Colomèrs e Era Hajau. SL-Bè-Fmr2
[Eras Teulariás], qu’èra tostemps un bòsc (...) Que haián teulas, abans, o bèth temps a. Que i haián còder era teula. S-Ca-Bn
14’17 : sobriquets : Eth Tuc, Blanca, Eth Bordet, Eth Craberat, Eras Morèras, Era Pèira
17’25 : voc Que’m caliá arrevirar eras vacas ath cap d’aqueth camin e, jo, que me n’anè en aute passatge
17’49 : toponimia
- Aquò que s’aperava Era Pèça. S-Ca-Bn
- Mès que i haián pèça, bèth temps a. N’èra cap un prat. SL-Bè-Fmr2
- Oui, oui. Qu’ac lauravan. S-Ca-Bn
- Pr’amor d’aquò, jo, i anava cap guardar eras vacas. SL-Bè-Fmr2
- E que haián era arrecòlta aquí, ena Pèça. Que i a uá castanheda ath hons. Alabèrt que haiá era arrecòlta aquí : blat d’Espanha e tot. S-Ca-Bn
Bèth temps a, i aviá cap bòsques. Ara, qu’as ath cap deras Morèras, qu’é un bòsc. Bèth temps a, qu’èra un prat, dentrò eth cap. SL-Bè-Fmr2
22’16 : sobriquets
Ethçò deth Bordet Era vielha que s’aperava Marie, era mair. Après, que i aviá Jula, eth hilh, que’s maridèc en ame uá autra Marie (…) Era autra [era mair], quan anàvam cercar eras trufas enath Lavin, que compdava eths tamborèus que pujàvam, nosauts. « Que n’avetz pujat tant de tamborèus », era mair de Jula. Tot còp que pujàvam, que portava uá pèira en quauqu’un lòc. Après, qu’anava compdar eras pèiras. Alavetz que sabiá que n’aviám pujat tant de tamborèus. S-Ca-Bn
- Que i venguiá, Eth Craberat, hèr pèisher (…) I abitava cap mès, qu’èra desmolit mès que venguiá. SL-Bè-Fmr2
- Que venguiá. Que dromiá en truat. S-Ca-Bn
- E que se n’anèc de cap a Loís, pr’aquiu. SL-Bè-Fmr2
- Que’s maridèc en ame uá autra… Cagiá cap era maison, quan partic, quan se maridèc en ame uá autra hilha, uá dròlla unica, qué. Que se n’anèc athçò dera hemna. Que neishec aquí [a Blanca]. Que venguiá trebalhar. Jo, que me’n brembi quan venguiá trebalhar. S-Ca-Bn
- Jo tanben que me’n brembi. Qu’aviá mèma oelhas. SL-Bè-Fmr2
- Qu’arribavan enara setmana (…) Que’s prenguián tot eth materièl : eras vacas, eras oelhas e que i demoravan. Tant que non avián hèt era èrba, qu’èran aquí. E après, que se’n tornava. S-Ca-Bn
- Que venguiá hèr pèisher quan mèma. Que i deviá deishar eth tropèu. SL-Bè-Fmr2
Que s’aperava Crabèra, on abitava. Alavetz qu’é estat baptisat, après, Eth Craberat.
26’18 : topo Massat [tch]
27’14 : Ethçò de Pau Eth pair de Josèp qu’èra vengut de Montaut, deth çò d’Arreguèina. S-Ca-Bn – voc Que t’ac cau demandar nà Josèp.
28’30 : Eth crestaire d’Arreguèina, eth monde que’u haiá sopar e dromir ena bòrda, era cavala deth crestaire- qu’èra tostemps pintat
29’20 : Eths vielhis deth Tuc d’autis còps (Pierre e Marià, eths granis-parents de Noëlie) – topo Mauvedin – voc que’u sembla, nà Loís.
33’07 : sobriquets Era Sèrra – Eth Tecat - – voc justamentas
33’56 : bàter Lucien e après Civadar (Eth Tuquet) – voc d’abans dera guèrra – d’aqueth temps, Noëlie e sa mair que s’ocupavan deth bestiar
36’11 : eras oelhas ena montanha – amontanhar a Marc – Tèrravaca que n’i pujava tanben
36’58 : tuar eth pòrc – eths dera Monja que venguián – que botàvam un lançòu entà avertir (tuar eth pòrc, bàter, neishença…) – istuèras Eth Traquet sadoth
37’59 : hèr béver eras vacas Que guardavan en Lavin, eris [eths deth Tuc]. Nosautis, que guardàvam enas Morèras. Alavetz, quan arribàvam ath Lavin, que i aviá bèth temps a qu’avián prestit era aiga. N’i aviá cap brica. Alavetz qu’atrapàvam eth camin (…) Que tornàvam a pujar peth sarrat dera Vinha (…) Eth sarrat dera Vinha qu’èra gran tanben. Qu’arribava ath bòrd deth Lavin. Après, que i aviá aqueras carretèras qu’avián hèt eths carboèrs. Après, que mo’n tornàvam enara Monja. J’ac caliá hèr tanben (…) E Mélie [era arrèra gran-mair] qu’aviá 90 ans, que i èra, que venguiá (…) Se’n tornava cap, era. Qu’embarràvam eras vacas, en ame Louis. Era, que s’i demorava. E après, que tornàvam a partir, nosautis, enà enlà. Mos haiá cap confiença. Que caliá qu’ac vissa, era (…) E après, era, que se’n tornava coma podiá e nosautis qu’anàvam hèr béver peths bòsques. Ath cap de cada bòsc, que i aviá un trauc tanben. Ath cap deth sarrat dera Monja, que i aviá tres o quate traucs. Ath cap deth sarrat de Bernat, sai cap se quin apèran, ara cabana, que i aviá traucs, quan plaviá, que haiám béver aquí. N’aviám cap plan de bestiar coma ara. SL-Bè-Fmr2
39’58 : mòler a Ròcalaura, Prat, Saleish pendent era guèrra, eth pan, eras crostadas de Sent Farriòu
41’21 : sociolinguistica – eth patuès aprés a casa eth francés parlat a casa – ara escòla
43’00 : eth ser de Nadau –eth soc – hèr un bon spoar e cauhà’s – n’anavan pas tostemps a messa - eth Père Noel qu’arribava per Montaut – eth maitin de Nadau – anar véder ethçò que i aviá, un petit esclòp en chocolat e un petit Jesús laguens – un irantge o ua mandarina – era lata -
45’07 : eras cadièras mercadas ena glèisa – iniacialas – coishin o ua plancha enà botar eths jolhs– voc a uns còps – era messa – solièrs mès grani que non caliá que, que i botavan coton - mos botàvam eths esclòps nà non salir eths solièrs –
47’41 : eth accident de bicicleta de Pierrot – voc que’s pensèc tuar – topo Era Pincadera
49’22 : sobriquets : E a Piulet, que s’aperava athçò deth Arrotinat (…) E a Montaut, qu’èra Eth Telat S-Ca-Bn
51’48 : Rose e Théophile partits vailets a París – noiriça e oelhèr en un castèth – 9 dròlles
56’17 : tirar eth hiems dam e era horca e eth piat -
56’40 : tirar era lenha (aost e setémer) – eras sèrps - amassar escletas – era shumenèia qu’ahumava – voc eth cornet
0’12 : Toponimia
Aquò, qu’é Eth prat de Darrèr (…) Qu’èra un prat (…) e que n’i aviá un tròç enà laurar, tanben, mès enfin, pas tròp. S-Ca-Bn
Eth Pradet qu’é en tot devarar, aquí, en tot devarar deth Tuc. Que penja de cap ath Lavin. S-Ca-Bn
Eth Campet : qu’é de cap ath Lavin, aquò (…) Qu’é baish, aquí, a costat deras Illas. Qu’èra uá pèça. S-Ca-Bn
Eth Quartet, oui, aquò, qu’é eth camin deth Lavin. S-Ca-Bn
Eth Montiet qu’èra d’Alabèrt e Eras Morèras tanben. Eth Montiet : prat. Eras Morèras : prat. S-Ca-Bn
Eth cap dera pèça deth Montiet, qu’òm le laurava (…) era punta, naut. SL-Bè-Fmr2
Era Pèira, qu’èran prats. S-Ca-Bn
Aquò que deviá èster eth bòsc : Eth Solelhar deth Montiet (…) Qu’é un bòsc, aquò. S-Ca-Bn
Eras Leishivèras qu’é entram eth camin de Montaut e eth camin de Blanca. S-Ca-Bn
Que i a Eras Còstas tanben ; que son de cap ath camin de Montaut. S-Ca-Bn
Eras Gargamèlas tanben qu’é a costat, tot aquò. S-Ca-Bn
Eth Montaudet qu’é en tot pujar deth aute costat. SL-Bè- Fmr2
Aquò, qu’é Eras Aubiguetas de Marot, ací. S-Ca-Bn
Eth prat de Baron qu’é a costat dethçò de nòste, un pòc. Qu’èra de Montaut, aquò. Era hemna qu’èra de Montaut. Après, Pau qu’ac crompèc. S-Ca-Bn
Era Malhòla qu’é deth Bordet, aquò (…) E qu’é pèças, aquò, Era Malhòla. S-Ca-Bn
Entram Eth prat de Baron e nosautis, que i aviá un lac, que’m pensi, aquí. Que i haiám béver eth bestiar. S-Ca-Bn
Eth Gamasset qu’é athçò dera Mòla, aquò. S-Ca-Bn
Eth Eishart [ishart], e de qui é aquò ? De Pau, que’m pensi. S-Ca-Bn
[Eths Tucòus] Que n’i aviá, ceps ! (…) Eths Tucòus qu’é abans d’arribar a Gotamala, sabes. S-Ca-Bn
Eth Bosquet qu’é deth costat deras Còstas. S-Ca-Bn
Que i aviá Eths Colomèrs e Era Hajau. SL-Bè-Fmr2
[Eras Teulariás], qu’èra tostemps un bòsc (...) Que haián teulas, abans, o bèth temps a. Que i haián còder era teula. S-Ca-Bn
14’17 : sobriquets : Eth Tuc, Blanca, Eth Bordet, Eth Craberat, Eras Morèras, Era Pèira
17’25 : voc Que’m caliá arrevirar eras vacas ath cap d’aqueth camin e, jo, que me n’anè en aute passatge
17’49 : toponimia
- Aquò que s’aperava Era Pèça. S-Ca-Bn
- Mès que i haián pèça, bèth temps a. N’èra cap un prat. SL-Bè-Fmr2
- Oui, oui. Qu’ac lauravan. S-Ca-Bn
- Pr’amor d’aquò, jo, i anava cap guardar eras vacas. SL-Bè-Fmr2
- E que haián era arrecòlta aquí, ena Pèça. Que i a uá castanheda ath hons. Alabèrt que haiá era arrecòlta aquí : blat d’Espanha e tot. S-Ca-Bn
Bèth temps a, i aviá cap bòsques. Ara, qu’as ath cap deras Morèras, qu’é un bòsc. Bèth temps a, qu’èra un prat, dentrò eth cap. SL-Bè-Fmr2
22’16 : sobriquets
Ethçò deth Bordet Era vielha que s’aperava Marie, era mair. Après, que i aviá Jula, eth hilh, que’s maridèc en ame uá autra Marie (…) Era autra [era mair], quan anàvam cercar eras trufas enath Lavin, que compdava eths tamborèus que pujàvam, nosauts. « Que n’avetz pujat tant de tamborèus », era mair de Jula. Tot còp que pujàvam, que portava uá pèira en quauqu’un lòc. Après, qu’anava compdar eras pèiras. Alavetz que sabiá que n’aviám pujat tant de tamborèus. S-Ca-Bn
- Que i venguiá, Eth Craberat, hèr pèisher (…) I abitava cap mès, qu’èra desmolit mès que venguiá. SL-Bè-Fmr2
- Que venguiá. Que dromiá en truat. S-Ca-Bn
- E que se n’anèc de cap a Loís, pr’aquiu. SL-Bè-Fmr2
- Que’s maridèc en ame uá autra… Cagiá cap era maison, quan partic, quan se maridèc en ame uá autra hilha, uá dròlla unica, qué. Que se n’anèc athçò dera hemna. Que neishec aquí [a Blanca]. Que venguiá trebalhar. Jo, que me’n brembi quan venguiá trebalhar. S-Ca-Bn
- Jo tanben que me’n brembi. Qu’aviá mèma oelhas. SL-Bè-Fmr2
- Qu’arribavan enara setmana (…) Que’s prenguián tot eth materièl : eras vacas, eras oelhas e que i demoravan. Tant que non avián hèt era èrba, qu’èran aquí. E après, que se’n tornava. S-Ca-Bn
- Que venguiá hèr pèisher quan mèma. Que i deviá deishar eth tropèu. SL-Bè-Fmr2
Que s’aperava Crabèra, on abitava. Alavetz qu’é estat baptisat, après, Eth Craberat.
26’18 : topo Massat [tch]
27’14 : Ethçò de Pau Eth pair de Josèp qu’èra vengut de Montaut, deth çò d’Arreguèina. S-Ca-Bn – voc Que t’ac cau demandar nà Josèp.
28’30 : Eth crestaire d’Arreguèina, eth monde que’u haiá sopar e dromir ena bòrda, era cavala deth crestaire- qu’èra tostemps pintat
29’20 : Eths vielhis deth Tuc d’autis còps (Pierre e Marià, eths granis-parents de Noëlie) – topo Mauvedin – voc que’u sembla, nà Loís.
33’07 : sobriquets Era Sèrra – Eth Tecat - – voc justamentas
33’56 : bàter Lucien e après Civadar (Eth Tuquet) – voc d’abans dera guèrra – d’aqueth temps, Noëlie e sa mair que s’ocupavan deth bestiar
36’11 : eras oelhas ena montanha – amontanhar a Marc – Tèrravaca que n’i pujava tanben
36’58 : tuar eth pòrc – eths dera Monja que venguián – que botàvam un lançòu entà avertir (tuar eth pòrc, bàter, neishença…) – istuèras Eth Traquet sadoth
37’59 : hèr béver eras vacas Que guardavan en Lavin, eris [eths deth Tuc]. Nosautis, que guardàvam enas Morèras. Alavetz, quan arribàvam ath Lavin, que i aviá bèth temps a qu’avián prestit era aiga. N’i aviá cap brica. Alavetz qu’atrapàvam eth camin (…) Que tornàvam a pujar peth sarrat dera Vinha (…) Eth sarrat dera Vinha qu’èra gran tanben. Qu’arribava ath bòrd deth Lavin. Après, que i aviá aqueras carretèras qu’avián hèt eths carboèrs. Après, que mo’n tornàvam enara Monja. J’ac caliá hèr tanben (…) E Mélie [era arrèra gran-mair] qu’aviá 90 ans, que i èra, que venguiá (…) Se’n tornava cap, era. Qu’embarràvam eras vacas, en ame Louis. Era, que s’i demorava. E après, que tornàvam a partir, nosautis, enà enlà. Mos haiá cap confiença. Que caliá qu’ac vissa, era (…) E après, era, que se’n tornava coma podiá e nosautis qu’anàvam hèr béver peths bòsques. Ath cap de cada bòsc, que i aviá un trauc tanben. Ath cap deth sarrat dera Monja, que i aviá tres o quate traucs. Ath cap deth sarrat de Bernat, sai cap se quin apèran, ara cabana, que i aviá traucs, quan plaviá, que haiám béver aquí. N’aviám cap plan de bestiar coma ara. SL-Bè-Fmr2
39’58 : mòler a Ròcalaura, Prat, Saleish pendent era guèrra, eth pan, eras crostadas de Sent Farriòu
41’21 : sociolinguistica – eth patuès aprés a casa eth francés parlat a casa – ara escòla
43’00 : eth ser de Nadau –eth soc – hèr un bon spoar e cauhà’s – n’anavan pas tostemps a messa - eth Père Noel qu’arribava per Montaut – eth maitin de Nadau – anar véder ethçò que i aviá, un petit esclòp en chocolat e un petit Jesús laguens – un irantge o ua mandarina – era lata -
45’07 : eras cadièras mercadas ena glèisa – iniacialas – coishin o ua plancha enà botar eths jolhs– voc a uns còps – era messa – solièrs mès grani que non caliá que, que i botavan coton - mos botàvam eths esclòps nà non salir eths solièrs –
47’41 : eth accident de bicicleta de Pierrot – voc que’s pensèc tuar – topo Era Pincadera
49’22 : sobriquets : E a Piulet, que s’aperava athçò deth Arrotinat (…) E a Montaut, qu’èra Eth Telat S-Ca-Bn
51’48 : Rose e Théophile partits vailets a París – noiriça e oelhèr en un castèth – 9 dròlles
56’17 : tirar eth hiems dam e era horca e eth piat -
56’40 : tirar era lenha (aost e setémer) – eras sèrps - amassar escletas – era shumenèia qu’ahumava – voc eth cornet
Créateur
Jean-Paul Ferré, enquêteur
Source
[S-Ca-Bn]
Éditeur
Eth Ostau Comengés
Date
mai 2002
Format
Texte/html
Langue
gascon
Type
Texte
Spatial Coverage
Cassagne
Person Item Type Metadata
Birth Date
1918
Birthplace
Betchat (Eth Tuc)
Collection
Citer ce document
Jean-Paul Ferré, enquêteur, “Collecte de Noëlie - (Betchat),” Oralitat de Gasconha, consulté le 30 octobre 2024, https://culturaviva.audio-lab.org/items/show/704.